Twee lepeltjes in een doosje.

Twee lepeltjes in een doosje,
die lagen daar zoet en stil.
Ze lagen daar al een poosje,
de hele maand april.

Ze lagen daar maar te praten
met een heel verdrietig gezicht.
Ze voelden zich zo verlaten,
het doosje bleef altijd dicht.

Wie wil er met ons roeren
in koffie of in thee
of 't kindje pap met ons voeren,
zo riepen ze alle twee.

En kwam er toen iemand? Ja zeker
en toen, toen mochten ze elk
roeren in een beker
met chocolademelk!