De kleine prins & de vos.

Er was eens een prins, die leefde op een ster.
Hij voelde zich er vreselijk alleen, en daarom ging hij naar de aarde, om vrienden te zoeken.
Toen hij op aarde gekomen was, ontmoette hij een vos.
"Hallo," zei de kleine prins, "wil je mijn vriendje zijn ?"'
"Ja, dat wil ik wel", zei de vos, "maar dat gaat zo maar niet:
dan moeten we eerst heel lang samen spelen, en eten, en samen ruzie maken ... "
En ze kwamen heel vaak bij elkaar en werden echte vrienden.
Toen kwam de dag dat de kleine prins weer terug moest naar zijn ster.
"0h," zei de vos, Ik moet huilen dat je weggaat "
Het is je eigen schuld," zei de kleine prins :
"jij wou dat we vriendjes zouden worden."
"Jazeker," zei de vos. " En nu moet je huilen
"Jazeker' zei de vos. 'Dus dan heb je er niets aan."
"Toch wel," zei de vos, "als ik voortaan naar zand kijk,
zal ik nu aan jouw mooie blonde haren denken en dat geeft een fijn gevoel.
Bij alles zal ik steeds aan jou kunnen denken, en dan zal ik me beter voelen.
En als ik je erg mis, en erom moet huilen, dan kijk ik naar de sterren,
en dan zie ik je toch : met mijn hart.
Want weet je, eigenlijk kun je nog het beste zien met je hart."