De kleine prins

De kleine prins, afkomstig van een planeet, die hij alleen bewoonde met zijn schaap en een roos, is toevallig op aarde aangeland en heeft kennisgemaakt met een piloot die wegens een defect aan zijn vliegtuig, een noodlanding heeft moeten maken in de woestijn.

Het uur van afscheid is aangebroken, de Kleine Prins wil terug naar zijn planeet.

- Ik ga vandaag naar huis, zei hij.

En toen wat bedroefd: - Dat is ver en moeilijk...

Ik voelde wel dat er iets wonderlijks aan het gebeuren was. Ik sloot hem vast in mijn armen als een klein kindje en toch was het alsof hij loodrecht weggleed in een afgrond zonder dat ik er iets aan kon doen...
Ik wachtte lang. Ik voelde dat hij langzamerhand warm werd. Hij lachte zachtjes. En weer bekroop mij het gevoel van iets onafwendbaars. Ik begreep dat ik de gedachte niet kon verdragen zijn lach nooit meer te zullen horen. Die lach was voor mij een bron in de woestijn.

- Klein kereltje, ik wil je nog eens horen lachen...

Maar hij zei: - Van nacht is het een jaar geleden. Dan staat mijn ster precies boven de plek waar ik verleden jaar gevallen ben.

- Kereltje, zei ik, is niet alles een boze droom...

Maar hij beantwoordde mijn vraag niet en zei:

- Het belangrijkste kun je niet zien... Net als met de bloem bij mij thuis. Als je van een bloem houdt die op een ster woont, dan is het heerlijk om 's nachts naar de hemel te kijken - dan zijn alle sterren met bloemen versierd.

- Ja zeker...

- Je moet 's nachts naar de sterren kijken. De mijne is te klein om je te wijzen waar ze is. Dat is ook beter zo. Voor jou is dan mijn ster één van de vele sterren. Je zult het prettig vinden alle sterren te bekijken ... Alle sterren zullen je vrienden zijn. En ik zal je ook nog iets geven.

Hij lachte weer.

- Och kereltje, kereltje, wat hoor ik je graag lachen.

- Dat is juist mijn cadeau...

- Wat bedoel je?

- Voor mensen hebben sterren een verschillende betekenis. Voor sommige mensen dienen sterren als gids. Voor anderen zijn het alleen maar lichtjes. Weer anderen zien er grote vraagstukken in. Maar al die sterren zwijgen. Jij zult sterren hebben zoals niemand anders heeft...

- Wat bedoel je toch?

- Als jij 's nachts naar de hemel kijkt, zal het zijn alsof alle sterren lachen - omdat ik een ster bewoon en omdat ik lach.

En weer lachte hij.

- En als je eenmaal getroost bent (de mensen troosten zich altijd) dan zul je heel blij zijn dat je me gekend hebt. Je zult altijd mijn vriend zijn en je zult met me mee willen lachen. En dan zul je van tijd tot tijd voor je plezier het raam opendoen... En je vrienden zullen heel verbaasd zijn je te zien lachen als je naar de hemel kijkt. Dan zeg je tegen ze: "Ja, om de sterren moet ik altijd lachen."
En dan zullen ze denken dat je gek bent.